سوریه و رفع تحریم ها؛ از ادعا تا واقعیت

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی “همگام با خادمان جمهور“؛ در مورخ بیست و چهارم اردیبهشت ماه، احمدالشرع حاکم جدید سوریه، در عربستان سعودی پشت درهای بسته در نشستی با دونالد ترامپ و محمد بن سلمان دیدار کرد؛ نفر چهارم این نشست اردوغان رئیس جمهور ترکیه – بصورت تلفنی – بود.
پس از این ملاقات نیم ساعته، ترامپ اعلام کرد که دستور “توقف” تحریم های اعمال شده علیه سوریه را صادر کرده است. طبق معمول، اظهارات مبهم ترامپ بلافاصله با موجی از فضاسازی های سیاسی و رسانه ای پیگیری شد؛ از یک سو تصاویر ابراز شادی مردم در سوریه؛ از سوی دیگر ادعای مخالفت نتانیاهو با این اقدام؛ و از جهتی دیگر اعلان اعضای اتحادیه اروپا درخصوص کاهش تحریم های اقتصادی- و نه امنیتی- علیه سوریه.
درحالی که وزارت خزانه داری آمریکا از صدور مجوز “تعلیق تحریم ها” و وزارت خارجه این کشور از “معافیت ۱۸۰ روزه” آن هم مقید به شروط متعدد خبر داده اند، چهارشنبه هفته گذشته شورای اتحادیه اروپا نیز براساس مصوبه ای، تحریم های اقتصادی این اتحادیه علیه دولت سوریه را لغو کرد.
در ادامه، دولت ژاپن روز جمعه اعلام کرد در همسویی با کشورهای غربی تحریم هایش علیه چهار بانک سوری را متوقف و آنها را از فهرست مسدودی دارایی هایشان، خارج می کند.
در این میان اواخر اردیبهشت ماه دولت الشرع نیز خبر داد که قصد دارد چاپ اسکناس های جدید سوریه را به شرکت هایی در امارات متحده عربی و آلمان واگذار کند و اسکناس های قدیمی را از بازار معاملات این کشور خارج سازد؛ اقدامی که در فضای رسانه ای به تمایل حاکمان جدید سوریه به بهبود روابط با کشورهای اروپایی و عربی تعبیر شده است.
تنها تاثیر ملموس آن همه ادعای آمریکا و غرب درباره رفع تحریم ها و شکوفایی اقتصادی سوریه، کاهش اندک و موقت برابری ارزش لیر در مقابل دلار آمریکا بوده است، و باقی ادعاها – بر فرض صحت شان و صداقت دولت های آمریکا و اروپا- در بازها زمانی طولانی و مشروط به آرامش اجتماعی؛ ثبات سیاسی و فضای امن برای سرمایه گذاران ملی و خارجی قابل تصور خواهد بود.
حملات مداوم رژیم تروریستی به زیرساخت های نظامی و اقتصادی کشور سوریه از یک سو، و شروط متعدد و بعضا متناقض آمریکا و اتحادیه اروپا، چنین چشم اندازی را غبارآلود و دور از دسترس نشان می دهد.
فراموش شدنی نیست که “وعده نسیه” تعلیق، کاهش یا رفع تحریم های آمریکا و غرب، در مقابل “اقدامات فوری و ملموس” از سوی کشورهای هدف تحریم، در نیم قرن اخیر، همواره چرخه ای تکراری را تشکیل داده است.
فرقی نمی کند حاکم کشور مورد تحریم، بشار اسد باشد یا احمد الجولانی! و ابراز رضایت کننده از ادعای رفع تحریم، دولت ترکیه باشد یا رژیم اشغالگر صهیونیست.
باید نشست و منتظر ماند…..