لباس نو بر تن طبیعت و انسان
یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ یَا مُدَبِّرَ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ یَا مُحَوِّلَ الْحَوْلِ وَ الْأَحْوَالِ حَوِّلْ حَالَنَا إِلَی أَحْسَنِ الْحَالِ
به نام آفریننده فصول
🌐به گزارش پایگاه اطلاع رسانی “همگام با خادمان جمهور”؛ عید نوروز یکی از قدیمی‌ترین جشن‌های جهان و از سنت‌های ایران باستان است که در اولین روز فصل بهار به عنوان آغاز سال نو شمسی جشن گرفته می‌شود. این جشن ریشه های عمیق تاریخی و فرهنگی دارد و از ده‌ها سده پیش، در ایران و بخش وسیعی از این منطقه با مراسم خاصی برگزار می شود.
قدمت این جشن به بیش از ۳۰۰۰ سال می‌رسد و در تاریخ ایران باستان به عنوان نمادی از تجدید حیات، شکوفایی طبیعت و آغاز فصل کشاورزی شناخته می‌شده است. نوروز در زمان هخامنشیان به عنوان یک جشن ملی و عمومی مورد توجه قرار گرفت و در متون تاریخی مختلف به آن اشاره شده است.
جشن نوروز شامل آداب و رسوم متنوعی است که هر کدام نماد خاصی دارند:
– هفت‌سین: یکی از مهم‌ترین سنت‌های نوروز چیدن سفره هفت‌سین است که شامل هفت قلم غذا یا شئ است که نام آن‌ها با حرف “سین” شروع می‌شود و در فرهنگ مردم، به عنوان نماد خیر و برکت‌و روزی شناخته شده است. این موارد شامل سیب، سیر، سبزه، سنجد، سرکه، سماق و سمنو هستند.
– خانه‌تکانی: پیش از نوروز، خانواده‌ها به تمیز کردن و آماده‌سازی خانه‌های خود می‌پردازند تا سال جدید را با محیطی پاک آغاز کنند.
– دید و بازدید: در ایام نوروز، خانواده‌ها به دیدن یکدیگر می‌روند و از مهمان‌نوازی و تبادل هدایا بهره می‌برند.
– سیزده‌بدر: روز سیزدهم فروردین، که به عنوان روز طبیعت شناخته می‌شود، مردم به طبیعت می‌روند و روز را در کنار خانواده و دوستان سپری می‌کنند.
نوروز نه تنها در ایران بلکه در کشورهای دیگر منطقه از جمله: تاجیکستان، آذربایجان، افغانستان، ترکیه، گرجستان، ترکمنستان، قزاقستان، قرقیزستان، عراق، پاکستان و هند نیز جشن گرفته می‌شود و به عنوان یک نماد از همبستگی فرهنگی و تاریخی ملت‌ها شناخته می‌شود.
در فرهنگ شیعی ایران پس از ورود اسلام، میان این سنت دیرین تاریخی، با آموزه های دینی و اهل بیت پیامبر گرامی اسلام(ص)، ارتباطی وثیق برقرار شده است.
این جشن باستانی در سال ۲۰۱۰ میلادی توسط سازمان فرهنگی ملل متحد(یونسکو) به عنوان “میراث فرهنگی ناملموس بشریت” ثبت بین المللی شد.
