ابوطالب بزرگ مردی از تبار بنی هاشم

بسمه تعالی
ابوطالب، پدر امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) و عموی پیامبر اکرم (ص)، شخصیتی است که زندگی‌اش سرشار از خیر و برکت بود. او نه تنها پدریکی از برجسته ترین شخصیت های تاریخ اسلام، بلکه حامی و پشتیبان پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در دشوارترین شرایط بود. زندگی ابوطالب، نماد وفاداری، ایثار و ایمان ژرف به یگانه خالق هستی بخش می باشد.
در بطن تاریخ، نام ابوطالب همچون خورشید نیمروزی درخشش فراوان دارد. مردی که با ایمان راسخ و اراده‌ای قوی، سایه محبت و حمایت خویش را بر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم گسترانید، او با تمام وجود از رسول الله (ص) دفاع کرده و در برابر طوفان‌های سهمگینی که بر پیامبر وارد می‌شد، جانانه ایستادگی کرد. ابوطالب، نه تنها پدر علی (ع) بود، بلکه دلی دریایی داشت که جایگاه عشق به خدا و حضرت رسالت پناه بود.

او با اخلاق نیکو و رفتار پسندیده‌اش، اسوه والگویی برای همگان گشت. ایامی که جهل و نفاق در جامعه حاکم بود، او با شجاعت و صداقت خود، نور ایمان را در قلب مردمان تابانید. وی به عنوان پدری دلسوز و عمویی فداکار، همواره در کنار پیامبر (ص) حضور داشت و با حمایت‌های بی دریغ خود، راه را برای نشر معارف دین اسلام هموار کرد.

ابوطالب، نقش یک معلم بزرگ رابرای نبی اکرم ( ص) ایفا نمود. او به فرزندانش ارزش‌های انسانی و اسلامی را آموخت و علی (ع) را به عنوان ابر مردی بر اوج تاریخ تربیت کرد. به جهانیان پایبندی به اصول و ارزش‌ها را تعلیم داد.

امروز که به زندگی ابوطالب می‌اندیشیم، باید از او درس ایستادگی و مقاومت در برابر مشکلات، محبت به خانواده و جامعه، و وفاداری به اصول اخلاقی رابیاموزیم. یادش، همواره در خاطر تاریخ جاودانه خواهد ماند. زندگی‌اش همچون نوری است که روشنگر راه آیندگان میباشد..

سرانجام این مرد بزرگ در هشتاد و چند سالگی، در ۲۶ رجب سال دهم بعثت، یعنی همان سالی که حضرت خدیجه همسر پیامبر وفات یافت، دارفانی را وداع گفت.

سرکار خانم دکتر صدوقی | مسئول امور بین الملل قرارگاه فرهنگی همگام با خادمان جمهور